เขาเปรียบขุ่นโขงสีปูน เปรียบเปรยน้ำมูลสีใสดั่งคราม
ลูกสาวพระวอพระตา เปรียบสวยไว้ว่าเทวามายาม
ถึงสาวอาบมูลสีคราม ผิวบ่เคยคล้ำ แถมซ้ำยองใย
สาวๆ ลุ่มลำน้ำมูล มีสวยเป็นทุน พูดจาต้องใจ
ได้เว่านำสาวสักคำ ใจจดจือจำ อยากมาเว่าใหม่
กอดแน่นๆ แก่นเก่าของไทย บ่เคยปล่อยใจ ไปกับค่านิยม
หากบ่ต่ม บ่ต่ม ไผอยากซมเป็นคู่
อยากเป็นหมู่แนบข้าง เคียงร่างฮวมนอน
กอดอกซ้อน โอ๊ยดอกซ้อน
หอมอ่อนยามแลง ค่าบ่แพงเด้อชาย
ให้แม่มายขอน้อแม่ ให้แม่มายมาทางพี่ มาทางพี้ มาทางพี่
น้ำโขงไหลโค้งเลียบฝั่ง น้ำมูลก็หลั่ง ยั่งยืนหมื่นปี
เปรียบคือหัวใจผู้สาว อุ้มรักยืนยาว เหมือนกับสองวารี
รักษาคุณค่าวจี ยิ่งกว่าชีวี นี่คือสาวอุบลฯ
หากบ่ต่ม บ่ต่ม ไผอยากซมเป็นคู่
อยากเป็นหมู่แนบข้าง เคียงร่างฮวมนอน
กอดอกซ้อน โอ๊ยดอกซ้อน
หอมอ่อนยามแลง ค่าบ่แพงเด้อชาย
ให้แม่มายขอน้อแม่ ให้แม่มายมาทางพี่ มาทางพี้ มาทางพี่
น้ำโขงไหลโค้งเลียบฝั่ง น้ำมูลก็หลั่ง ยั่งยืนหมื่นปี
เปรียบคือหัวใจผู้สาว อุ้มรักยืนยาว เหมือนกับสองวารี
รักษาคุณค่าวจี ยิ่งกว่าชีวี นี่คือสาวอุบลฯ